SHATTERED
SHATTERED
I wanted to cry with you,
But now I’m crying for you.
I wanted to go far away with you,
But you took everyone and left,
Leaving me alone,
Sentenced to the wreckage of loneliness.
I’m shattered like Hatay,
Even if I had forty arms,
I couldn’t silence the screams on every street.
I’ve surrendered to death like Adıyaman,
No one has come or gone for four days,
I’m alone in the darkness of loneliness.
I’m cold like Elbistan,
drowning in the tears of exile,
Forgetting my hunger like Pazarcık.
If I woke up from this deep sleep and it was all a lie,
I’d give up everything,
even my possessions and fragility.
I’d become a saint, embracing only goodness and love.
I wouldn’t protest against anything,
Whether it’s black or white, hot or cold,
I’d only embrace goodness and love.
I’m alone in darkness,
A feather in the wind.
Please, let it be a nightmare.
Seyfi Tomar12 March, 2023
Seninle birlikte ağlamak isterken,
Ama şimdi sana ağlıyorum.
Seninle birlikte uzaklara gitmek isterken,
Ama sen herkesi alıp gittin,
Beni birbasima biraktin da,
Yalnızlık enkazına mahkum ettin.
Hatay gibi paramparçayim,
Kırk kolum olsa bile her sokağın çığlıklarını susturamiyorum.
Adıyaman gibi ölüme teslim olmusum,
Dört gündur gelen giden yok,
Yalnızlığın karanlığında tek başımayım.
Elbistan gibi usuyorum,
Pazarcık gibi açlığımı unutumda, gurbetci gozyaslarina boguldum.
Bu derin uykudan uyansam,
Her şey bir yalan olsa,
Her şeyden vazgeçerdim,
Birtek sevgiye, birtek iyilige sarilirdim.
Her şeyi olduğu gibi severdim,
Birtek sevgiye, birtek iyilige sarilirdim.
Karanlıkta yalnızım,
Rüzgarda bir tüy gibi savruluyorum.
Darmadaginigim,
Paramparca.
